Wpis

Dalekowzroczność

Dalekowzroczność inaczej zwana nadwzrocznością nie jest stanem prawidłowym. Dalekowzroczność to wada wzroku, w której równoległa wiązkaświatła po przejściu przez układ optyczny oka nie skupia się naq siatkówce oka tylko za siatkówką. Jest to wada, która powoduje ciągłe napięcie w gałce ocznej. Jeżeli patrzymy na bliskie odległości to oko bez wady wzroku – normalnowzroczne wykonuje pracę zwaną akomodacją – zwiększa swoją moc, napina się. Przy dalekowzroczności oko musi akomodować już przy patrzeniu na przedmioty znajdujące się w dużej odległości, a gdy oko patrzy na przedmioty bliskie akomodacja jest dużo większa.

Dalekowzroczność

Dalekowzroczność inaczej zwana nadwzrocznością nie jest stanem prawidłowym. Dalekowzroczność to wada wzroku, w której równoległa wiązkaświatła po przejściu przez układ optyczny oka nie skupia się naq siatkówce oka tylko za siatkówką. Jest to wada, która powoduje ciągłe napięcie w gałce ocznej. Jeżeli patrzymy na bliskie odległości to oko bez wady wzroku – normalnowzroczne wykonuje pracę zwaną akomodacją – zwiększa swoją moc, napina się. Przy dalekowzroczności oko musi akomodować już przy patrzeniu na przedmioty znajdujące się w dużej odległości, a gdy oko patrzy na przedmioty bliskie akomodacja jest dużo większa.

Anatomicznie można to wyjaśnić zbyt krótką gałką oczną w stosunku do mocy soczewki, zbyt małą mocą soczewki ocznej lub zbyt płaską rogówką oka (pierwszą zewnętrzną struktuą gałki ocznej, przez którą światło trafia do oka). Jest to obecnie najczęściej diagnozowana wada wzroku u dzieci, jednak mamy do czynienia z rosnącą epidemią krótkowzroczności, więc w przeciągu kilkudziesięciu najbliższych lat ilość dzieci krótkowzrocznych może być większa od dzieci z dalekowzrocznością. W przypadku noworodków i dzieci do około trzeciego roku życia nadwzroczność jest stanem fizjologicznym. Z wiekiem dziecka dalekowzroczność powinna maleć – jest to tak zwany proces emetropizacji gałki ocznej. Jeżeli dalekowzroczność jest duża i nie znika wraz z wzrostem oka mamy do czynienia ze stanem patologicznym, który wymaga korekcji.

Z jakimi problemami borykają się dzieci z dalekowzrocznością?

  • Fizjologicznie oko powinno akomodować tylko przy patrzeniu na przedmioty znajdujące się blisko. Jeżeli patrzymy na przedmioty bliskie to nasze oczy wykonują również ruch zbieżny, czyli konwergują – zbliżają się do siebie, aby osie widzenia przecięły się na przedmiocie. Te dwa procesy akomodacja i konwergencja są ze sobą ściśle powiązane. Co za tym idzie w przypadku dużej nadwzroczności , gdy oczy akomodują, aby zobaczyć ostro przedmioty dalekie również wykonują ruch zbieżny do środka. To zjawisko powoduje wystąpienie zeza zbieżnego u dzieci. Na szczęście ten typ zeza często da się zniwelować dobierając odpowiednie okulary korekcyjne.
  • Ciągłe napięcie oczu prowadzi również do bóli głowy i bóli oczu. Dzieci często nie są w stanie tego przekazać, ale możemy poznać po ich zachowaniu, że są często rozdrażnione, nie mogą skupić się na pracy wzrokowej z bliska. Niechętnie czytają i odrabiają lekcje. Męczą sie w szkole podczas przerzucania wzroku z tablicy na zeszyt. Przy dużej nadwzroczności mogą sygnalizować złą widoczność z bliska
  • U dzieci z dalekowzrocznością dużo częściej występuje niedowidzenie jednego oka lub obu oczu. Niedowidzenie jest stanem, w którym po zastosowaniu właściwej korekcji okularowej oko lub oczy nie osiągają odpowiedniej ostrości wzroku – ostrość wzroku jest stale obniżona. Taki stan wymaga wprowadzenia odpowiedniej terapii widzenia w gabinecie ortoptycznym.
  • Poza tym u dzieci z dalekowzrocznością mogą wystąpić: częste mróżenie oczu, łzawienie, wrażliwość na światło, dwojenie obrazu, częste pocieranie oczu.

Dzieci z dalekowzrocznością powinny być pod stałą kontrolą specjalisty ochrony wzroku – lekarz okulista, optometrysta, ortoptysta. Aby uniknąć komplikacji związanych z dalekowzrocznością należy regularnie badać wzrok dzieci. Przynajmniej jedno badanie powinno być wykonane po zakropieniu oczu środkami porażającymi akomodację. Wtedy dopiero możemy zobaczyć całkowitą wielkość wady wzroku. I najważniejsze – należy stosować się do zaleceń i pilnować, aby dziecko cały czas korzystało z okularów korekcyjnych.



 



 

Urszula Kowalska - optometrysta